Mavara

‎لحظه ها با اون عرقا مست شد

‎افتاد رو سرم تو فکرام غرق شد

‎داری تو هنوز اون رُزایِ خشک و

‎اون توش پُرِ بویِ روزای خوش بود

‎با تو بود که یه حسِ کهنه نو شد

‎رد شد نمره ی قبولی دَه بود

‎کجایی پس تو ببینی این سختشه نرمشه تو

‎تو فکرش و ذهنش ،خیالش

‎خونه باغِ نابِ سه طبقه

‎پُر اتاق خوابِ ساکته که تو

‎تو تک تکش هستی و شلوغش کردی

‎نمیگم پاشو برو سکوتش بد نیست

‎با این خونِ دلم این خونه رو ساختیم

‎برگرد بمون دیگه نخونم باختیم

‎عطرِ تنت یادم مونده

‎سکانس میرفت بازیش موند

‎منم اونی که یه نقش بود تو تئاترت

‎سیاه سفیدی ، قشنگی ، بدیت بود دورنگ بودی تو

‎هر چی ته مونده هر چی نمونده

‎یادم داد از تو که مالِ من نبودی ، نه هیچ وقت نبودی

‎شروع نیست همه چی تمومه تهِ خط اینه

‎تو باورم هنوز تو یه ماورایی

‎باز اون باشه باز ، بازم بره ، قبول ! ولی بگو بازم بیاد

‎من بازم میخوام حتی بسته باشه راهش

‎رفیقا میگن بسته بیخی داش

‎دست به دلت انقدر زده خون شده

‎نمیدونن هنوز دستت مونده جاش

‎موند رو دلم یادش حالم بده

‎این دختره نه ماده نره این یادت

‎گفتن دروغ بهش خیالم تخته

‎نگفته بودن هنوز فکرم رو توِ و رو ت*خت هنوز کارشون تموم نشده

‎بویِ تنت ، مویِ سرت ، همون یدونه

‎آدمایی مثل تو این بازی و میبرن

‎بجاش تجربه واست از یه باخت میارن

‎اینارو میدونی ولی درست نمیشی

‎این تویی که میخوای خراب بمونی

‎سراب بمونی تو یه جایِ دور

‎آب نشدی پس همین بمون

‎آره فکر کن خوبی ، ال*کی شر*اب

‎ولی نه دیگه اینا ترک شده برام

‎دلم این لباسِ کثیف و درار

‎روزگارم دیگه مثل اون چشای سیات نیست

‎ته ترمینال ، چشام دید قلبمه ماشینی که صندلیش یبار مصرفه ..

‎عطرِ تنت یادم مونده

‎سکانس میرفت بازیش موند

‎منم اونی که یه نقش بود تو تئاترت

‎سیاه سفیدی ، قشنگی ، بدیت بود دورنگ بودی تو

‎هر چی ته مونده هر چی نمونده

‎یادم داد از تو که مالِ من نبودی ، نه هیچ وقت نبودی

‎شروع نیست همه چی تمومه تهِ خط اینه

‎تو باورم هنوز تو یه ماورایی