Majnoon

آرامش جانم کی مثل تو میشد که دلم را برُباید

دیووانه شد این دله من از برق نگاهت

چشمان تو تا صبح چه غزل ها بسوراید

آرامش جانم با پلک زدنت می شود هی تند ضربانم

بازی نکن انقدر تو با روح و روانم

عمریس که اسم تو شده ورد زبانم

ای مرحم جانم

قلب مرا میکشی از سینه ی من بیرون

برق نگاهت به خدا کرده مرا افسون

لیلی من باش که دیگر شده ام مجنون

قلب مرا میکشی از سینه ی من بیرون

برق نگاهت به خدا کرده مرا افسون

لیلی من باش که دیگر شده ام مجنون

عمریست که در خاطرم میمونه ز جان

ای جان بخند غم دل را برهان

قاصر شده از وصف نگاه تو زبان

احوال من اینه تو کنار من بمان