Khaab

دنیا می گرده دور سرم

انگار گذاشته رو‌‌ دور تند

عقربه هام میخوان دور بزنن

ولی موندن رو چهار بعد از ظهر

میشینم میشم دست به قلم

می نویسم چهار جلد جنگ و صلح

می بینم‌ جای بوسه ت از رو آینم

یهو محو شد

من مغزم خستس

من مغزم خستس

یه شبایی خواب می بینم جمجمم از وسط وا‌میشه

پروانه ها ازش می ریزن بیرون میان پیشت

می چرخن دور سرت منظم و یه شکل

نگام میفته به مغزم که گذاشتمش تو شیشه

من مغزم خستس

من مغزم خستس