Khodam

میگفتن نداره آینده اصن

من داداشمم دلش میخواست خواننده نشم

ولی بازم به درک من رو پای خودمم داداش حتی اگه از تو بازنده ترم

می دونستم که باهوش ترم خب ولی از کلاس رفت بیرون درم آروم نبست

رفت و وسط حیاط اون زیر بارون ترک خورد چون نتونست اون نخنده

وقتی ناظم می گفت فقط اینجایی به قانون نخندو

ولی نمی دونه که من از اون داغون ترم و

یه روزی می گفتن همه یه چی میشم

ولی مطمعن نبودن آخر معروف به چی میشم اینه

فرق من و تو من تکی می سازم میرم

هرچی که تو دلمه رو ورق میارم و میگم

فکر نکن بیشتر میگم چون بیشتر پیرهن پاره کردم

الان پاره کرده این آدمو پیرم

ولی نمیزارم شاخ شن برا من

من پام به زمین برسه خب باختن ندارم و مهم هم نیست

که برا من مسخرمم کردن

مهم اینه الان جلوشون من وایسم فرارن

اَ جلو چشه من حقایقا میره

امیرو میبینی سوار بازیه

دیگه نمی مونه شبای ما تیره

ولی صاف و آفتابیم نشد هوای ما دیگه

همش دود

کسی نمیگره واسه این کار جلومو

نباید فکر کنه برد تموم کیش داد دو دور خب

انگار هنو اینا منو نمیشناسن

همونیم که توو دو سال قده بیست سال بزرگ شد

آره یهو دیدم شدش خالی دورم

نمی دونستم شبش کجام و صبحش با کی خودم

نه کاری نداشتمکه منو چند جا میبرن

هنو دیر نشده بود فهمیدم تنها میبرم من

ریخته گلا دست چپم تا که باز شه

کف کفشم

رد پارکه هنوز مونده هنوز کلی خاطره

واسه من ته قلبم هر سکانسش معلوم میشه

منم دلم تنگه ولی میگم بخند رد شه

وقتی نمیگرن اونا دیگه سراغتو

اصن وقتی نمیخوان بدونن حتی کجا چطورم

من دست منم نبود جمع کردم بی معرفتارو

خدا تا سقف لاشی چید گفت این همه برا تو

رفیق خوبامونم همه زیر خاکن

خدا خودش فهمید برا چیدنشون دیره واقعا

حتی وقتی داشت میکرد خفشون گازم

ترجیح دادن کنار هم باشن همه شون با هم

آره می دونی که از اینا خب کمه

چی شد نگهشون میداشتی همینارو مگه

اینا رو زندگیشون انداخته صبوریشون خط

چی بود پیدا شدن نکرده به جوونیشون رحم

این زندگی یاد میده جدی یه مرد باش

امتحان تشریحی تستیه چندتاش

صد بار رد میشی تا قبولت کنه

ولی تا اون موقع بریده شد امونت پُره

کاسه صبرو قلبتم دیگه

میخوای فقط اینو تمومش کنه

میخوای فقط اینو تمومش کنه