Fogholade (Ft Sami Beigi)

آفتاب تو سن تروپه اس

اتاقم پاتوقمونه

معتادم با تو بخونه

دو تا همزاده دیوونه

اگه اون تا صب بمونه

میشیم ما دوباره دوست

می رسیم کجا یه روز

گفتم نفستم و کردم اون ششاتو بوس

دوستامون حسودن

با بوس آروم هنوزم

میشی چون فوق العاده س

برامون رُلا ساده س

بین ما فوق العاده بود

همه چی رک و ساده بود

انگار دنیا به ما این رُلو داده بود

بریم تا آخر خط بشیم ما از همه رد

این بار خدا اما ناراحته بد

اونی که باش ظهر شب

صب میشه بازو

بعد یه سال سیجل هنوز خل میشه باش

دوس دختر منه بینمون جفت شیشه تاس

خورشید و ماه تو یه آسمون

یه گوشه باز لباسمون

تو مدرسه نیستیم کلاسمون

نگران عشق نیستیم نه درازه اون

بین ما عین باده

آره میاد فی البداهه

بهترین آهنگیم ولی نه رو نت نیستیم

خوشتیپیم اما رو مُد نیستیم

سینه ت کوچیک اما دنیامون بزرگ

می کنیم با هم خدامونو شکر

بین ما فوق العاده بود

همه چی رک و ساده بود

انگار دنیا به ما این رُلو داده بود

بریم تا آخر خط بشیم ما از همه رد

این بار خدا اما ناراحته بد

اگه راهمون از بقیه جداست

همینیم که می بینی

ادا نیست

این حس طبیعی ماست

همینیم که می بینی

همینیم که می بینی

همینیم که می بینی

لباس چرم سیات

خودت آروم تو نگاهت حرف زیاد

زمان برگرده بیاد

می بوسمت دوباره

من یه جایی لب دیوار

این شهر تا همیشه بوی ما رو میده

بیرونمون نمی کنه چون توی ما رو دیده

جای ما نیست توی قاب و شیشه

این همه داستان عجیب قبل ما بوده

پَ لابد میشه ...