Hamsafar

با هرچیت کنار میومدم

دیدم نمیشه

توام نیمه راه بودی و همسفرم نشدی

مگه دوتایی عاشق هم نشدیم ؟

ما نبود یه طرفه عشقمون

پس چرا خسته شدی ؟

جلو همه منو سنگ رو یخ میکنی

به خیال خودم بودی بانوی قصر دلم

آی لعنتی سادگی بسه دلم

اونی که میگفت نفسش به نفسم وصله

که رفت

دلمو بدجور شکستش و رفت

دمت گرم و چشمم روشن

که تو استوریتم زدی

خدامه چشماش

پس دیگه کار من تمومه

غریبه از این به بعد مواظبش باش

به قول خودش ما نبودیمتو عاشقش باش

نبینم اشکیه دوباره چشماش

حیفه خدایی چشماش

اون هنوزم خدامه چشماش

خودمونیما

من اخراشم به زور نگهت داشتم

نه واسه خودم واسه تو که سپرت باشم

چون گرگ زیاده توی این شهره بی در پیکر

من فقط با تو هیچ موقع بد نمیشم دلبر

من به قیمت جونم خریدار چشاتم

اصن هرچی باشه پاش بهای سنگین میدم

به یه دنیا ندادم باج

ولی اگه تو یه گوشه چشم بندازی

من سریع تسلیم میشم

همین پاییز بود که مهرش به دلم نشست

بسته بود به اون موهای فر کش

من شدم گم تو شهره چشمش

اتوبان پلکش

مرکز قرنیش

وای از قرینه ی فیسش

با نجابت بود نبودش دمه دستی

بش گفتم با چشمات رو همه چشه منو بستی

سرش پایین بود زیر چشی یه نگاه یه لبخند

فهمیدم دوتایی همو هستیم

همیشه اولاش شیرینه پایانش تلخ

این عشق لعنتی همیشه میشه تاوانش درد

تو شلوغ ترین وضعیتا اولویت من بود

جواب نداد نیاز داشتم خیلی جاها بش من

شروع دعوا ها با قهر رفتنش خونه

فک کردم بده حالش ولی دیدم هرشبش خوبه

دیدم هر روز استرس رفتنش رومه

فهمیدم هر رابطه دو سه ماهه اولش خوبه

میدونی من میخواستم همیشگی باشی نری

خداییا

نمیشه بگم که چی اومد سرم

ولی ببین تو دلیل حال داغونو پاچیدمی

میگفتم دلم همیشه قرصه بهت

زمانی که بودی نمیومد غصه بهم

میبینی هنوزم قرصه دلم بهت

ولی قرص برنج

این دلو دادم باشه پهلوت

شکوندیش باشه ممنون

چیشد حرفای اولین روزت

پس کوش اونی که عاشقم بود ؟

ولی ما دیگه شدیم غریبه

ینی دوست دارمای همه فریبه

میبینی بارونه شدیده

مگه میشه تو این هوا به یاد هم نیوفتیم

عجیبه

واسه کی انقده غش و ضعف کردیم

چه شباییو کنار اون سر کردیم

هم دلم میخواد بهت بگم برگردی

هم یادم میوفته که چقد بد کردی

کجایی دیوونه

بیا و برگرد جات اینجاس اینجا این خونه

بیا که حال جفتمون نامیزونه

بیا که هوا همیشه همینجوری خوب نمیمونه