Ahay Khabardar

از گلوی من، دستاتُ بردار

دستاتُ بردار، از گلوی من

از گلوی من، دستاتُ بردار

کوچه‌ های شهر، پُرِ ولگرده

دل پُرِ درده، شهر پر مَرد و پُرِ نامرده

آهای خبردار، آهای خبردار

باغ داریم تا باغ

یکی غرق گل، یکی پُرِ خار

مرد داریم تا مرد

یکی سَرِ کار، یکی سَرِ بار

آهای خبردار، یکی سَرِ دار

توی کوچه‌ ها، یه نسیم رفته

پیِ ولگردی، توی باغچه ‌ها

پاییز اومده، پی نامردی

توی آسمون، ماهُ دق میده

ماهُ دق میده، دردِ بی دردی

پاییز اومده، پاییز اومده

پی نامردی

یه نسیم رفته، پی ولگردی

تو شب سیاه، تو شب تاریک

از چپ و از راست، از دور و نزدیک

یه نفر داره، جار میزنه جار

آهای غمی که، مثل یه بختک

رو سینه‌ ی من، شده‌ ای آوار

از گلوی من، دستاتُ بردار

دستاتُ بردار، از گلوی من

از گلوی من، دستاتُ بردار

دستاتُ بردار، از گلوی من

از گلوی من، دستاتُ بردار

دستاتُ بردار، از گلوی من