Kurdistan

دلم میره کردستان، سوی گل و گلستان

دلم میره کردستان، به سرزمین دوستان

اونایی که دلاشون رنگ و ریا نداره

عهدو پیموناشون شهرهٔ روزگاره

آخه جونم اونجاست، مهربونم اونجاست

همه‌جا غریبم، نام و نشونم اونجاست

عشق راه دورم، چشم به انتظاره

دل به دیدن یار، صبر و قرار نداره

دل عاشق من نداره تحمل دوری

اشک غم می‌باره ز چشمام از درد مهجوری

من بندهٔ عشقم، آره، شرمندهٔ عشقم

من عاشقِ سر به زیر افکندهٔ عشقم

می‌خوام برات بخونم، نغمهٔ آشنایی

بگم حدیث عشق و قصهٔ دل ربایی

هر کسی عاشقه درد منو می‌دونه

از چشای خسته‌م راز دلو می‌خونه