Dooset Daram (Kheyli Ziad)

می خوام امشب تا سحر ترانه سازی بکنم

یه ترانه بسازم که جهانیشه

که همه دنیا بدونن هیشکی مثل تو نمیشه

با جمله های تکراری

دوباره بازی می کنم

باز خودمو گول می زنم

قافیه سازی می کنم

دلم برات تنگ میشه

قافیش از سنگ میشه

دلم فقط تورو می خواد

قافیشو نمیاد

هیچی تو ذهنم نمیاد

هیچی تو ذهنم نمیاد (نه)

خسته میشم از هر چی جملست که با حرف دله

نوشتن ترانه هم خداییش انگار مشکله

دفترو میذارم کنار

چشمامو رو هم میذارم

تورو کنارم می بینم

بی اختیار بهت میگم

دوست دارم خیلی زیاد

دوست دارم خیلی زیاد

این جمله ی منه

(دوست دارم خیلی زیاد)

فکر کردن اصلاً نمی خواد

(دوست دارم خیلی زیاد)

فقط واسه تو ساختمش

(دوست دارم خیلی زیاد)

به چشماتم خیلی میاد

این جمله ی منه

(دوست دارم خیلی زیاد)

شعر باید خودش بیاد

(دوست دارم خیلی زیاد)

قافیه لازم نداره

(دوست دارم خیلی زیاد)

به چشماتم خیلی میاد

سهراب سپهری، شاملو

حافظ و سعدی می خونم

دنبال یه حرف قشنگ

تا صبح بیدار می مونم

گوشی رو بر می دارم و

یه زنگ به مریم می زنم

یه گوشه تنها می شینم

گیتارو با غم می زنم

این جمله ی منه

(دوست دارم خیلی زیاد)

فکر کردن اصلاً نمی خواد

(دوست دارم خیلی زیاد)

فقط واسه تو ساختمش

(دوست دارم خیلی زیاد)

به چشماتم خیلی میاد

این جمله ی منه

(دوست دارم خیلی زیاد)

شعر باید خودش بیاد

(دوست دارم خیلی زیاد)

قافیه لازم نداره

(دوست دارم خیلی زیاد)

به چشماتم خیلی میاد

این جمله ی منه

(دوست دارم خیلی زیاد)

فکر کردن اصلاً نمی خواد

(دوست دارم خیلی زیاد)

فقط واسه تو ساختمش

(دوست دارم خیلی زیاد)

به چشماتم خیلی میاد

این جمله ی منه (اوو)

(دوست دارم خیلی زیاد)

شعر باید خودش بیاد

(دوست دارم خیلی زیاد)

قافیه لازم نداره

(دوست دارم خیلی زیاد)

به چشماتم خیلی میاد

دوست دارم خیلی زیاد