Dooset Daaram

وقتی نگات می کردم شعر نگفته دیدم

تو رو مثل گل سرخ تازه تازه دیدم

چو دانه های شبنم خنک مثل سحرگاه

صدف می شم به دورت ای مروارید دریا

آتش عشق تو چهرت سرخی لاله داره

همیشه از نگاهت مهربونی می باره

تو که رو منبر عشق به سجده گاه نشستی

پرستش یگانه خدای خود نشستی، یاه

برو از خودش بپرس از خود خدا بپرس

برو از خودش بپرس از خود خدا بپرس

که من چقدر دوست دارم، مثل خدا دوست دارم

قد خودش دوست دارم، دیوونه وار دوست دارم

عاشقونه دوست دارم، قد خدا دوست دارم

عشق منو باور کن، حرف منو باور کن

حقیقت صدای قلب منو باور کن

برای ابراز عشق اندازه ای نداشتم

اگر کردم جسارت من چاره ای نداشتم

برو از خودش بپرس از خود خدا بپرس

برو از خودش بپرس از خود خدا بپرس