Khiabonaye Khali

بغلم خونته حیفه تنت از خونه بره

فاصلم بات کمه اما تو ازم دوره دلت

این خیابونای خالی منتظرن تو کجایی

منو دورم کن از این شهر

که ازش خاطره داریم

این خیابونای خالی منتظرن تو کجایی

منو دورم کن از این شهر

که ازش خاطره داریم

داره از چشام جا اشک خون میاد پایین

دائم میبینم همه فصلارو پاییز

دیگه هیچ امیدی به فردای ما نیست

این همه غم توی دریای ما ریخت

از پشت پنجره شب زده بیرون

دیگه قشنگ نیست این منظره بیرون

همه چی یه جوریه یخ زده بی روح

گیرم تو این حال برزخ ویرون