Shayad Music Mano Nejat Dad

تا یادمه پاس می کردم به زور درسامو

کار می کردم بدم پول قبضامو سود قرضامو

قشنگ نبود محیطم

می شد فقط بی ریخت تر

ساقی نبودم و کلی واسش عرق می ریختم

من دلی می نوشتم موزیکها هیت پخش شدن

گرچه نمی زدم گل شیفتش شدم

عادتمه صاف برم سراغ اونا که باید فر بدیشونو

من این چشمها رو نمی خواستم قرمزیشونو

رفیقام هر کدوم یه راهو گرفتن ساختن زندگیشونو

همونا که می گفتن نداریم علم ایشونو

من چی؟ کلامو می کشم جلو تا غریبه ها

نبینن سفیدی روی شقیقه هام

ما هممون دروغگوییم اینم یه نوع فریبه ها

جواد نیست، ولی ظریفه کاش

می فهمیدی از تو حرفام، شبیهش هر جا نی

تو ولی فحشتم که دادی بعد دانلود آهنگا مجانی

دمت گرم چون عنصر

مایحتاج مغزمه، فحشت مثل فسفره

هرکیم که ادائه ما میگیم **خوله

شما بگین پست مدرن

حریص تر از کالوینم

جاهایی که راه نداره رام میدن

اونا که بیدارن باهام خوابیدن

ناکاما با موزیکام کام میدن

بهم بگو دادا پدیده

معمار مخته ترکام، زاها حدیده

رو چه حساب همه می گن مغرور هستم

یه حرفایی رو نمی شه حذف کنم از رو مغزم

که فکر می کنن محبت کنن میری می پیچی

یا معلمی که می گفت بهم هیچی نمی شی

کلمات باهام تو فاز نشخوارن

من خار پشتکارم

میلیونی پلی این اگه هیچه!

از این هیچی آره خوشحالم

عادتم ندارم یه چیز رو بخوام دو بار از همه

امروزم تا فردام مثل غرب و شرق تهران

دو تا دنیای جدا از همه

زندگیمم چند تا خط و هفت تا نوت

که می شناسن این اخما رو

می سازن این حرفا رو

می بازن این افکارو

کی می بره پس ؟

اصلا چی تو سرت هست

مانع ها رو می بینی

با غم قصه پر شدی

امید میدم بهت خودم شبها فکر خودکشی

گذشتم که مزخرف

آیندمم معطل

هزار تا آرزو بود که نرسیدم مرتب

عشقمم گفتم بره چون بی من قطعا موفق

رقیبامم حتما می گن این رپر مودب

بیا یه روز جای من

قدم با کفشای من

بگو بعدش چطوری تو می بینی این دنیا رو

بی حاشیه نمی شی ؟

قورت نمی دی فحشا رو ؟

نگرانیم چیزیه که بعدا بهش می رسی

انتظارم ندارم از مخاطب زیر سی

همون جامعه که منو آرزومو به باد داد

امیدمه ولی شاید موزیک منو نجات داد

شاید موزیک منو نجات داد

شاید موزیک منو نجات داد

شاید موزیک منو نجات داد

شاید موزیک