Akharin Omid

غم منو به دل نگیر از این سکوت از این نگفته ها دلم گرفته

کی بغضمو بغل گرفت به جز خودم به جز شبای شهر غم گرفته

این آخرین امیدمه که خندمو از این شبای گریه پس بگیرم

تو این هوا تو این شبا به جای من نفس بکش که من نفس بگیرم

مگه میشه نگفت مگه میشه ندید مگه میشه گذشت

بگو به حال خوش چجوری میشه برگشت ...

خودتو برسون مثل گریه به بغض مثل خنده به لب

به من که گم شدم توی سیاهی شب هر شب

میون این غریبه ها دلم گرفت بگو چرا کسی شبیه ما نیست

کجا برم که حسرتم تموم بشه چرا دلم مثل همیشه ها نیست

دلم گرفت از آدما به غیر ما کسی چرا شریک درد ما نیست

به من بگو به من که گم شدم بگو چرا نگاه هیچکی آشنا نیست

این آخرین امیدمه که خندمو از این شبای گریه پس بگیرم

تو این هوا تو این شبا به جای من نفس بکش که من نفس بگیرم

مگه میشه نگفت مگه میشه ندید مگه میشه گذشت

بگو به حال خوش چجوری میشه برگشت ...

خودتو برسون مثل گریه به بغض مثل خنده به لب

به من که گم شدم توی سیاهی شب هر شب