Javoon Marg

یه دفه از چه فصلی سبز شدی

که تو احساس من قدم بزنی

یه خیابون شدم که گهگاهی

یه کمی واسه من قدم بزنی

یه خیابون شدم که خستگیام

کز کنم توی موج دامنِ تو

اگه دستم نمی رسه به خودت

مست شم از عبور کردن تو

مث پس کوچه های پائیزم

ریه هام خش خشن ، پُر از برگن

سن و سالی نداره رابطه مون

اکثر عاشقا جوون مرگن

اونقَدَر راه رفتی روی تنم

تا به راه رفتنت دچار شدم

یه خیابونِ خلوتِ عاشق

فکر کردم که لاله زار شدم