Jane Man Fadaye Iran

که پای درد تو نشستند

کلام شد گلوله باران

به خون کشیده شد خیابان

ولی کلام آخر این شد

که جان من فدای ایران

تو ماندی و زمانه نو شد

خیال عاشقانه نو شد

هزار دل شکست و اخر

هزارو یک بهانه نو شد

ایران، به خاک خسته تو سوگند

به بغض خفته ی دماوند

که شوق زنده ماندن من

به شادی ی تو خورده پیوند

ایران، اگر دل تو را شکستند

تو را به بند کینه بستند

چه عاشقانه بی نشانی

که پای درد تو نشستند

که پای درد تو نشستند