Residi

رسیدی مثل یک مرحم به داد زخم دیرینه

به داد چشم بیداری که خواب خوش نمیبینه

رسیدی مثل یه گریه بگیری داغ دل از اه

تو تاریکی این دریا مثه فانوس لنگرگاه

رسیدی تا من پر پر یه روزی خسته شه اخر

بگیره از دل فردا سراغی از من باور

رسیدی تا رسیدن ها دوباره با تو معنا شه

کلید تازه ای دادی که قفل کهنه گی وا شه واشهههه