Mokhtalef

تو رفت و آمدش

از سَر تا آخرش

یه داستان ک تهش،تماشاچی ولش

تنها با خودش

دورش افکارش

میریزه بِهَم اعصابش

مسخرس رفتارش

ک۳ خارش

*

رد میشم ازش

یکی، جلو ترم یه بند میده دستم

که وصله ب خودش و خاستاره ازم که دمبالش برم

اون راهی که بِ نظر خودش اصله

حق بش میدم

ولی بند شو وصل ب ستون میکنم

تا بگذره وقتش

زمان و وقفه ی بندش،بکنه،برداره سَهمِش

یه روزی

جایی ک امنه

بزار خوش باشه بَنده

میرم و یه ذره بعدش

میبینم چند نفر حلقه زدن دورش و دارن گوش میدن

پندش

سرم و میندازم پایین و رد میشم

صحنه پرت میشه سمته

*

نفر

بعدیی که افتاده جلوم

تلاش وا۳ کوپون و دمباله ی جور آینده ی روشن

ک خوب میشه کلاً همه چیز از دَم

فکراشم درهم

تصمیماشم هر لحظه با هم فرق

افتاده وسط و چرخیدن بَلَد نیست اصلاً طرف

داره میرینه فقط.

هدفاش ریز میشه هر از چندی ک میفهمه

نیست اصلاً در حَدّ

باید ببینی

چقدر ضعیف شده و

زِوارِ زندگیه زیبای زیادش

از دستش دَر.

از لجش زد شکست هر چی بود

عوضش کم،فکر میکنه ک نشه حالش بَد

خوب باز دمش گرم

*

عقبش

من

وایسادم و دارم باغی رو نگاه ک سوزوندن

کنارش وایسادن و دارن باهم حرف

۳دای سوختن برگا تو گوشم زد

درختی ک آتیش گرفته تَنَش و داره ازش اشک

تو چشمه همشون دودش رفت

افتاد روی خودشون آتیشش پخش

گرفت همه جا رو گُر

افتادم و پا شدم سریع و جام و

سمته ی مسیر تا جونم و نجات

جایی که ب خاک میرسم و آروم تر میشم

ولی دورم و نگاه

کله آدما

سوختن و

هوا کِدِر شده دیگه.

،،،

میگذره میره