Ziba

من از غمم چنان دل کنده ام

که از جنون چنین آکنده ام

به راه غم نمی یابد کسی تو را

تبسمی حریفی بایدت

که از دلش حریقی آیدت

به راه غم نمی یابد کسی تو را

به دوری ات مرا عادت نده

تو را به دستی نمی سپارم

من عاشقانه ای ادامه دارم

زیبا خطوط صورت توست

سحر کن شرق و غربم

همیشه فرصت توست

زیبا حقیقت دارد این بار

تو نزدیکی و اینجا

غزل می بارد این بار

نگاهت شراب و لبت میخانه دارد

رخ تو شباهت به یک افسانه دارد

به روز و به شامم اگر شمعم تو باشی

کشم پر به سویت دلم پروا نه، صد پروانه دارد