Madar

تا بگویم مادر من چه خرابه بی تو حالم تو بمون بازم دوباره بده فرصت و مجالم

وقتی رفتی حسرت بوسه رو دستای نحیفت مونده اکنون روی بغضه آرزوهای محالم

کاش می شد فقط یه لحظه پا بزاری توی خوابم

تا برای آخرین بار من ببوسم روی ماهت

یه روزی میاد من وتو می رسیم به هم دوباره

دست گرم تو بگیرم بمیرم واسه نگاهت

ای تمامه باور من رفتن تو باورم نیست

مادر من مادر من سایه ی تو بر سرم نیست

ای تمامه باور من رفتن تو باورم نیست

مادر من مادر من سایه ی تو بر سرم نیست

بی تو تنها وغریبم یه خزون زده تو پائیز ای همه شور و امیدم ای تموم باور من

با تو تا آخر دنیا یه همیشه شاعرم من جز تو و یادت مبادا آرزویی در سر من

ای تمامه باور من رفتن تو باورم نیست

مادر من مادر من سایه ی تو بر سرم نیست

ای تمامه باور من رفتن تو باورم نیست