

Song
·
3 mins 48 secs
·
Sep 22, 2021
بیا هرچی دارمو بگیر ازم مال توئه
ته این لیوانقهوه همیشه فال توئه
من اون ماهیم که دنباله قلابه توئه
نجاتم بده منو ببر تو دنیای خودت
اونکه یه دنیا رو دور میزد الان ساده شده
اون حرف کسی و نمی خوند الان قانع شده
بذار اون که چشم نداره خودشو پاره کنه
من خودم با پای خودم میام تو دام تو هی
مثه ویویِن لی من و تو بر باد می ریم
درو باز کن از پنجره فریاد
که هیشکی غیر خودمون ما رو نشناخت
جینو ول نمی کنی داری اَ حال میری
چقد کمیاب
سید بَرِت رد داد
شیفته ی پرواز
کاغذ و برداشت
توی رنگا هیچ کسی از یاد نمی بره
این حسو نمیده الماس
پَ قید فردا رو بزن
کمک کن ترسامون برن
که هیشکی غیر خودمون ما رو نشناخت
جینو ول نمی کنی داری اَ حال میری
چقد کمیاب
سید بَرِت رد داد
شیفته ی پرواز
کاغذ و برداشت
توی رنگا هیچ کسی از یاد نمی بره
این حسو نمیده الماس
پَ قید فردا رو بزن
کمک کن ترسامون برن
گم شدم هرجارو بگرد
بلند فاصله چقدر
من حریف خاطره بشم
تو هاله ات تو رومه واضح چقدر و
دقیقا کدوم و راجبت بگم ؟ها ؟کدومو راجبت بگم؟
-At first I was afraid, I was petrified
Kept thinking I could never live without you by my side
But then I spent so many nights thinking how you did me wrong
And I grew strong
And I learned how to get along
And so you're back
From outer space
I just walked in to find you here with that sad look upon your face
I should have changed that stupid lock, I should have made you leave your key
If I'd known for just one second you'd be back to bother me
Go on now, go, walk out the door
Just turn around now
'Cause you're not welcome anymore
Weren't you the one who tried to hurt me with goodbye?
You think I'd crumble?
You think I'd lay down and die?
Oh no, not I, I will survive
Oh, as long as I know how to love, I know I'll stay alive
I've got all my life to live
And I've got all my love to give and I'll survive
I will survive, hey, hey
-یادمه میون کلی درخت برگای سبز
تنه های سه تا به خط
ظاهرا عادی بودیم با یه قلب
تا اینکه دوتا منحنیه مارپیچ نبیولا
روحمو برد ته قصه ی دلیو ماه
تو چشات فول مون سیتریا
ویژن داره ولی نی از این کمیکالا
به خودم اومدم بغلم بودیو
فَنِسی ابرای نقاشی وَن گوگ
صفر تا صد پلکا خط باهم بودیمو
فرقی نداشت تهران یا که بنگکوک
میساختم برات دنیارو هرطور
دلت میخواست مال من بودی صب کن
تموم نشده حرفم میشه برگشت…
-کشیده رو دفترو
گفت از اولو
نجات روح و قلبمو
کار و بار بعدمو
نصفه های حبسمو
گفت و گوی ایو و آدمو
-میدیدم تووی چشمات عنصرای هفت آسمونو
دیگه عادی نبود محتوای احساسمونو
دو تا سایه که میومد دنبالمونو
تا که شد یکی از اون شاهنامه خونو
-یه وحشی که رام کرد جنگلو
تنت یه راز خلقتو
مثل حلقه های نور
۶تا هاله روی سر
یه راه حل که حل بشم
به انحنای وزن سبک بشم
یه بُعد دیگه و
بی تو بی منو
بودنو نبودنو
مسئله که روشنه
خیلی حرف که واسه گفته
با روزایی که بی تو رفتن هی
یه کد که ۳تا نقطه ۳تا خط ۳تا نقطه مبهمه
-نمیخوام بره
نه نمیخوام بره
نه نمیخوام بره
نه نمیخوام بره