Adamak

چون سایه های بی امان

بازیچه دست زمان

در این دنیا ماندم چنان

افسرده و حیران

سرگشته و حیران

چون آدمک زنجیر

بر دست و پایم

از پنجه تقدیر

من کی رهایم

ای که تو دادی جانم

گو به من تا کی بمانم

آدمی چون آدمک

مخلوقی سرگردان

ای که تو دادی جانم

گو به من تا کی بمانم

آدمی چون آدمک

مخلوقی سرگردان

چون آدمک زنجیر

بر دست و پایم

از پنجه تقدیر