Gheseh

چرا من مثل یک شب کور سیاه

باید از نور گریزون باشم

یا چرا مثل یک زنبور نحیف

باید از باد هراسون باشم

چرا پس دست نوازشگر باد

خرمن زلف منو شونه نکرد

یا چرا شادی دنیای شما

تو دل غم زده ام خونه نکرد

چرا من مثل یک خنیا گر پیر

باید از دور زمان دور باشم

یا که چون شبنم پاکیزه صبح

خالی از تابش یک نور باشم

ببین ای همدم من

تو اگه قصه بخوای

دل پر غصه بخوای

همه شهر برات قصه میگن

قصه از این دل پر غصه میگن

قصه از این دل پر غصه میگن