Herman

زیبا چرا با ناز و با افسون و لبخندی

به جانم آتش افکندی، مرا دیوانه کردی

امشب که با ناله ، غمت از دیده می بارد

دلم در سینه می نالد ، مرا دیوانه کردی ، مرا دیوانه کردی

رفتی مرا تنها به دست غم رها کردی

به جان من خطا کردی، مرا دیگر نخواهی

اشکی که ریزد ز دیده من

آهی که خیزد ز سینه من، رنگ تمنا ندارد

تو صبح روشن سپیدی بی تو دلم شوری و امیدی

دیگر به دنیا ندارد، دیگر به دنیا ندارد

تو صبح روشن سپیدی بی تو دلم شوری و امیدی

دیگر به دنیا ندارد، دیگر به دنیا ندارد