Kasi Az Ma Jahan Ara Nemishe

کسی از ما جهان آرا نمیشه

حتی یه قهرمان تو نسل من نیست

هوا انقدر آلودس که انگار

نیازی به شیمیایی شدن نیست

ما صبر کردیم واسه فردای بهتر

ولی فردا نمیشه

جهان ما قد خرمشهر هم نیست

کسی اینجا جهان آرا نمیشه

نمیگیره کسی دستای ما رو

داریم با چشم بسته راه میریم

یه عمره که پلاکامونو حتی

نمیدونیم باید از کی بگیریم

زیر پامونو خالی کردن اما

هنوز اینجا پر از میدون مینه

این ویرونه ای که از تو داریم

هنوز زیباترین جای زمینه

فقط یه زخم کهنه باقی مونده

برای نسلی که ترکش نخورده

برای نسل من که قهرمانش

زیر رگباری از خاطره مرده