Asil Zadamoon

از اینکه خیلی وقته مردی

فقط اسمت هک نی روی تن سنگ

ترس دارن شونه های خالی شهر

دستی روشون نیست تو سایه های شب

بلاتکلیفن توی تکرار

تو این نقطه همه وصل میشن به هم

همیشه همه چی عالی بود تا وقتی رویای رسیدن مسیرو کشت

خوش اومدی به این زندگی عجیبه آدمی که داره دنیارو پشت

اینجا همه دیو و پریا با همن

هر کی هم هر جوره همین جور راحتن

همینه که هست

بکن قلادتو پس

با ما بیا پیش بالایا

عقده ای داری بالا بیار

اینجا قصن قصه نمیگن

نمی خوابن با این لالاییا

لحظرو کردن زندگی

نه که زندگی بکنن لحظشونو

کم نکردن بچگی

توی شهری که میداد این بوی خون رو

شهرو دیدی از تو شیشه ها

که شاید شیله نباشه تو پیله ها

احمقی مگه کوری ها

دلی نی وسط سینه ها

اصیل میگی به من چون

زدن همه به هم همه جوره

نم نم شد دلم پر

یه نزدیکی که از همه دوره

ریه پر دود

سینه سوز خوب

قانون غارته پاره کنه توت

همه بتاتو

زنجیره پاتو

رویای گنده که می خوابه با تو

تو جای شلوغ

دنبال شعور

حاکمای این شهر دروغ

بهت یاد دادن دل بشکن

همینی که هست

همونی که بود

ما نمیمیریم

لب ها

امروز مارا خواهند گفت