Seyd Del

چه خوش صید دلم کردی

بنازم چشم مستت را

که کس مرغان وحشی را

از این خوش تر نمی گیرد

خدا را رحمی ای منعم

که درویش سر کویت

دری دیگر نمی داند

رهی دیگر نمی گیرد

گفتم غم تو دارم گفتا غمت سرآید

گفتم که ماه من شو گفتا اگر بر آید

گفتم که بر خیالت راه نظر ببندم

گفتا که شب رو است او

از راه دیگر اید

چه خوش صید دلم کردی

بنازم چشم مستت را

که کس مرغان وحشی را

از این خوشتر نمی گیرد