Shayad Behesht

نشد بشم اون شازده اون مرد

که یه روز میاد با یه اسب قشنگ

میبرتت از این شهر سرد

نشد که ماه بتابه رو ما

بریم بیرون از زیر این سایه ها

نشد بره از رو سرمون این ابر سیاه

تو اگه بی من بهتری

ترجیح میدم بری

ولی قبل رفتنت بیا دستمو بگیر

من قول میدم بهت

یجا شاید بهشت

ما بازم با همیم

نشد بدم دنیامو برا خنده هات

نشد بیای فرش کنم کوچه رو برات

نشد زمین برقصه با سازمون

نشد نری نبری قلبمو همرات

تو میری ولی شعر میشی تو کتابم

یه رویای محال توی خوابم

منم لای ابرا دنبالت میگردم

تا شاید یه روز یجا