Dash Akol

اینجا بوف کور خاک شده ، پیش صادق هدایت

صداش زدم کرشد ، رفیق رفتو جاش اومد الکل

بابا دس خوش ، صبر کن ، چرا میخوای جا بزاری دردو

اینجا غریبه میبینن آشنارو ، رسمه بکشن آفتابو

تاریک بودن عادت شده ، دیگه نیس مثه داش آکل

همخوان :

برس به دادم اوس کریم

خاک پاتیم نوکریم

از گناهمون بگزری

هرچی خوردم پرید

آره مشتی ، مشتی ، دل مارو شکستی و رفتی، زت زیاد

هرکی هستی واس خودتی ، فنتی نیس بزا باد بیاد

قسمت دوم :

رفیق بی کلک مادره ، دل اینو اون آهنه

حق یاوره ، رب داوره ، رخصت بدی دست آخره

از ساغره معرفت ، ده یالا مرد حرف بزن

حالا که دلت پره حرفه ، به دلای سنگ ، سنگ بزن

اینجا رفیقو نمیگن داش ، تشنه بمیری نمیدن آب

پهلوونا که نمیشن خاک ، اوس کریمو تو ببین از ما ، آه

بگیر از فال حافظ نشون ، لوتی بمیرو عاشق بمون

بزن تار که مرد خودتی ، واسه نامردا با دل بخون

یه روز که وقت رفتنه ، تاره سیبیلم تو دستمه

ختمه به خیر میشه چون دستمال یزدیم دوره گردنه

پنچره اگه احوالت ، جا نمازو پس بردارش

اسم رفیقتو داد بزن ، چون نمیزاره علی تنها شه

همخوان :

برس به دادم اوس کریم

خاک پاتیم نوکریم

از گناهمون بگزری

هرچی خوردم پرید

آره مشتی ، مشتی ، دل مارو شکستی و رفتی، زت زیاد

هرکی هستی واس خودتی ، فنتی نیس بزا باد بیاد