

Song
·
3 mins 33 secs
·
Mar 3, 2014
مقدمه | پرویز پرستویی
در این زمانه ی بی حای و حوی لال پرست
خوشا به حال کلاغان قیل و قال پرست
-قسمت 1 :
گذشت اون روزایی که قشنگ بود ، نه جیبامون خالی بود و نه دلامون تنگ بود
سفره هامون رنگین همه دوره هم بودیم ، نه خبری از تحریم نه بوی جنگ بود
گذشت اون روزا ، جمعه ها و غروبا ، خیلیا نیستنو میکنیم ازشون یاد
اشک مادر و پدری که دلتنگن ، واسه تنها پسرشون که تو جنگ رفت
آسمون واسه اون میبارن اشک ، مرسی خدا که منو بیدارم کرد
گذشت اون روزا با خاطرات موندیم ، خرمشهر و اون خونایی که توش ریخت
سوختیمو ساختیم ایرانو باهم ما ، نگران نباش آیندرو میسازی با دستات
گذشت اون روزا ما جایی نداریم ، همه رفتن مثل شکیبایی و پناهی
مثل ناصر حجازی ، مثل ایرج قادری ، مثل اونایی که به خودشون میگن خارجی
باز دوباره سقوط هواپیماهای ایرانی ، دوباره فساد ، دوباره ویرانی
گذشت اون روزا که همه خوب بودن ، الان عملیا پهلوون توی زورخونن
گذشت از من از شما ، فقط سلامتی مردممو میخوام از خدا
-همخوان :
گذشت آنچه دلم در شکنجه موی تو بود
گذشت اون روزا با خاطرات موندیم ، خرمشهر و اون خونایی که توش ریخت
سوختیمو ساختیم ایرانو باهم ما ، نگران نباش آیندرو میسازی با دستات
گذشت اون روزا ما جایی نداریم ، همه رفتن مثل شکیبایی و پناهی
مثل ناصر حجازی ، مثل ایرج قادری ، مثل اونایی که به خودشون میگن خارجی
باز دوباره سقوط هواپیماهای ایرانی ، دوباره فساد ، دوباره ویرانی
گذشت اون روزا که همه خوب بودن ، الان عملیا پهلوون توی زورخونن
گذشت از من از شما ، فقط سلامتی مردممو میخوام از خدا
-همخوان :
گذشت آنچه دلم در شکنجه موی تو بود
گذشت آنکه جهان پر ز گفتگوی تو بود
-قسمت 2 :
گذشت حملات صدام ، 11 سپتامبر ، جنگه یهود و مسیحیت و اسلام
انگار که چشمارو همه بستن ، اینارو دارم میگم من دمه رفتن
از شمال و جنوب ، غرب و شرق ، سیاست کثیف و هی جنگ و مرگ
از خودم متنفرم ولی از تو نه ، چرا همه میخان این خاکو ترک کنن
دیگه به اشکت توجهی نداره کسی ، دیگه گل نمیاره کسی برای مریض
نداره فقیر غذا و نداره لباس ، دخترای فراری و شبای دراز
فکرای کثیف ، دلای کثیف ، فکر میکنیم همیشه ما کنار همیم ، نه
گذشت امروز میگذره فردا ، چشام میباره بیشتره وقتا
خونه های بی عشق ، سفره های خالی ، سنگ قبرای گلی ، مجرمای جانی
خیابونوی شلوغ میشکنه قفس ، این فرداها بزودی میگذره نترس
-همخوان :
گذشت آنچه دلم در شکنجه موی تو بود
گذشت آنکه جهان پر ز گفتگوی تو بود