Tabeidi

توو این اتاق کبود کسی بجز تو نبود

کسی که هر نفسش برای خستگیام یه پنجرست رو به روم

برا خاک تنم توو غربت وطنم

کسی که ابره تنش توو حوض خشک صدام

یه صدفه توو گلوم

چی به روزم آورد داغ این دلتنگی

چقدر بی رحمی

از منه تبعیدی کی نجاتم میدی

کی منو میفهمی

چی به روزم آورد داغ این دلتنگی

چقدر بی رحمی

از منه تبعیدی کی نجاتم میدی

کی منو میفهمی

یه عمر توو لاک خودم همش مچاله شدم

صدام بزن که صدات شبیه بچگیام

باد بادک رویه بوم

عاصیم از بارون از میله زندون