Naghabel

دیگه رفته ضامنم در یه انفجار وسط چاه نفتم

هنوز یه عده آدم جاهل هستن که ظاهرو میبیننو باطن اصلا

به تاریخ افسانه اضافه کردن که این ناشیا حالا قاب عکس شن

تو رپ صداشون کنید مالک اشتر به مقصد نمیرسه بار کج نه

اینم یه هدیه ی #ناقابل از من به شریکای دزد تو این قافلن

مردامون از نامردا حاملن پس هر چی زدم بهت ناز شصتم

اصلا وقت باختن نبود به پام تصویر توی آینم نموند

اصلا وقت باختن نبود اونا منو نشناختن هنوز

اصلا وقت باختن نبود بزن قول میدم که وایسم توو روت

نه وقت باختن نبود اونا منو نشناختن هنوز

مستم من از باده مستم تو این سکانس جذاب نقشم

لبریز شده کاسه صبرم حرکتی کنی میره روی ماشه دستم

به خوردت میدم یه روز عاقبت سم میشم اسباب زحمت

یه سربازی که شده معاف از رزم جنگو نمیده دیگه یاد بچش

هی بگیر واسه معارفش جشن این کتابو اصلا کی مطالعش کرد

شده با خودم معاملم فسخ ول کرد منو، کرد مهاجرت رفت

اونی که خودشو داده از دست انداخت یه بچه نارسم پس

اون بچه ی نارسم من نابغم از نطقم با شرب آب زم زم

هوا گرم طبع ذائقم سرد

بزنین حاضرم من درست بزن همون جای زخمم

(فعلتون فعلو مفاعلن فعل)