Havaye Zemzemehayet

کجاست بارشی از ابر مهربان صدایت

که تشنه مانده دلم تشنه مانده دلم در هوای زمزمه هایت

تهیست دستم اگر نه برای هدیه به عشقت

تهیست دستم اگر نه برای هدیه به عشقت

آخ چه جای جسم و جوانی که جان من به فدایت

به قصه ی تو هم امشب درون بستر سینه

هوای خواب ندارد دلی که کرده هوایت

هزار عاشق دیوانه در من است که هرگز

به هیچ بند و فسونی نمیکنند رهایت

هزار عاشق دیوانه در من است که هرگز

به هیچ بند و فسونی نمیکنند نمیکنند رهایت

هوای روی تو دارم نمیگذارندم

مگر به کوی تو این ابرها ببارندم

چه باک اگر به دل بی ‌غمان نبردم راه

غم شکسته ‌دلانم که میگسارندم

غم شکسته ‌دلانم که میگسارندم