Song
·
5 mins 22 secs
·
Mar 11, 2014
Song
·
5 mins 22 secs
·
Mar 11, 2014
شتک زدهاست به خورشید، خونِ بسیاران
بر آسمان که شنیدهاست از زمین باران؟
دریدهشد گلوی نیزنان عشقنواز
به نیزهها که بریدندشان ز نیزاران
نسیم نیست، نه! بیم است، بیمِ دار شدن
که لرزه میفکند بر تن سپیداران
سراب امن و امان است این، نه امن و امان
که ره زدهاست فریبش به باورِ یاران
چو چاهِ ریخته آوار میشوم بر خویش
که شب رسیده و ویرانترند بیماران
برای من سخن از «من» مگو به دلجویی
مگیر آینه در پیش زخویش بیزاران
کجا به سنگرس دیو و سنگبارانش
در آبگینه حصاری شوند هشیاران؟
شتک زدهاست به خورشید، خونِ بسیاران
%2F482ee1f47c01228.jpg&w=256&q=75)
%2F8b21e46bef1984a.jpg&w=256&q=75)
%2Fbd8180e187fb2f6.jpg&w=256&q=75)
%2F410fb4bbeb2d590.jpg&w=256&q=75)
