Bayad Az Khodam Shoru Konam

من تو غربت کم ریاضت ندارم، به دولت های اجنبی نیازم ندارم

میخوام از خودم بگم از خودم شروع کنم، جلو پای فرد خاصی دیگه سنگ نذارم

میخوام تو بدونی من کاری به سیاست ندارم، به حرف های اینچنینی دیگه نیازم ندارم

من از خودم میگم باید از خودم شروع کنم، جلو پای توئم نمیخوام من سنگی بذارم

صدای تیر، صدای مادر شهید، صدا دلاور مردی که شد اخرش اسیر

صدا گریه ی نوزادی که باباش رو ندید، یه صدا با فریب گفت کربلا منتظرته بیا تا برویم

پس جونا رفتن پشت کوه و سنگر، ولی الان همه پای دود و منقل

وقتی تورم پشت هم، اقتصاد با رشد کم، یه خورشید پشت ابر و، تهدید و جنگ پشت هم

یه مردم کینه ای / یه جنگ کیلیشه ای، مشکلات اجتماع و زخمای ریشه ای

اتحاد زوری از ترس دشمن فرضی، یه وام قرضی

به لبنان و فلسطینف چون دوستیم و هم دین

اینارو گفتن ولی حرف من نی، حرف روشن فکرامونه که ، کردن مرگ مغزی

سه شیفت کار، واسه ی سرپرست خانوار، حرف بزنی تن و دستت جای پا

میره بالا پول آب، میره بالا پول گاز، کمرت خوردم شد نداری حق اعتراض

نمیخوام ... مملکتم منفی باشه، نمیخوام در مالیدن توی شهرم تفریح باشه

تورو سرجدت قبول کن ایراد و یه بارف دوست دارم همه اقامت ایران و بخوان

تویه مینی بوس و تاکسی، تو اتوبوس ها وایسی

همه منتظر بعدی ان ، تو خوبی، ولی همه حیف و غربتی ان

تحریم هارو بیخیال، ملت پی شیث و نصرتی ان

اینه داستانه نسلی که، نزدیکه، به قصری که

دورش دیواره، مستی حد داره، اونوقت معتاد فقط یه بیماره

یه جمله ی دیگه بگم نگی دو رویی کردم ، از روز اول باید از خودم شروع میکردم