Proletariat

شاد از شادی قرص اکس تو

برف زیر چوب اسکی تو شمشکم

آب میشوم، شرم کهریزکم

موش خیس و خسته از زجر جوبها

دلخوشم به خرده خیرات خوبها

پادویی پاره زیر پای بورسم

با فلک در فلاکت تو کورسم

ثبت شد در تناقض دوام ما

گور جد حرفها و پیام ما

از رنجی خسته ام که از آنِ من نیست

بر خاکی نشسته ام که از آنِ من نیست

با نامی زیسته ام که از آنِ من نیست

از دردی گریسته ام که از آنِ من نیست

توی جنگ له زیر چرخ تانکها

در زمان صلح غرق قرض بانکها

پول خردی در قعر جیب ها

یک چک مچاله دست نانجیب ها

سود کار و بار و نبض کارخانه ام

حاشیه ترین محله، آشیانه ام

پنج صبح روی دار کُرد میشوم

با بلوچ و لر شکنجه، خرد میشوم

تَرکِ تُرک تارک از زبان مادری

یک ارومیه نمک به زخم آذری

خون و رگ زیرپوست سفید تو

گور جد وعده ها و وعید تو

از رنجی خسته ام که از آنِ من نیست

برخاکی نشسته ام که از آنِ من نیست

با نامی زیسته ام که از آنِ من نیست

(از دردی گریسته ام که از آنِ من نیست)