Khodahafez

صدای بارون صدای طوفان صدای گریه غمای پنهان

غبار اندوه روی امیدش ، شده چه تاریک دل سپیدش

به انتظارش دلش چه پژمرد گذشت چه بی مهر قلبش رو آزرد

چیزی نمونده براش تو سینه نمیدونه این دردِ یا کینه

صدای بارون صدای رگبار غمای کهنه دل گرفتار

نگاه خستش رو کنج دیوار ، میگه باحسرت خوابم یا بیدار

باور نداره چه ساده پژمرد گل واژه ی عشق که از دلش برد

مث یه سرما شده تو سینه عشقی که میگفت والاترینه

میگه عزیزم خدا به همرات هرجا که هستی قلب و دلت شاد

ولی عزیزم چه زود گذشتی یادت نیومد عهدی که بستی

تقصیر تو نیست دردِ جدایی

رسم زمونس این بی وفایی

تیک تیک ساعت تو گوش خستش ، میگه گذشته مال گذشتس

تا دنیا بوده وقتی اسیری فرقی نداره باشی بمیری