Ham Ghafas

پلِ پریدنِ توست

بپرس حال مرا

که آخرین نفسم

هوایِ دیدن توست

تویی که هم‌قفسی

ببین که من نفسی

نمی‌کشم تو اگر

به داد من نرسی

دلِ غریبِ مرا

اگر تو دل ندهی

زمانه می‌شکند

امید روشن ما

به دستِ سنگیِ غم

شبانه می‌شکند

دریغ اگر من و تو

به جای این گله‌ها

پناه هم نشویم

دریغ اگر من و تو

به شوقِ بودنِ هم

حریف غم نشویم

تویی که هم‌قفسی

ببین که من نفسی

نمی‌کشم تو اگر

به داد من نرسی