Sheyda

ای خندهٔ تو دورترین خاطرهٔ من

دیدار تو نایاب‌ترین منظرهٔ من

ای دوری تو نیمهٔ تاریک جهانم

دلتنگی تو آتشِ افتاده به جانم

بگذار که من تشنهٔ دریای تو باشم

مجنون تو و دیدهٔ شیدای تو باشم

بگذار پس از این همه دلتنگی و دوری

چون آینه در حال تماشای تو باشم

زیبایی این قصه از آغاز تو بودی

من خاک‌نشین بودم و پرواز تو بودی

عشق آمد و آمادهٔ رنج سفرم کرد

هر سو که دویدم به تو نزدیکترم کرد

بگذار که من تشنهٔ دریای تو باشم

مجنون تو و دیدهٔ شیدای تو باشم

بگذار پس از این همه دلتنگی و دوری

چون آینه در حال تماشای تو باشم