Gole Bita

مگه تا اونور جاده های شهر

چقدر راه نرفته مونده

مگه تو چشمای سبز پنجره

گل بیتا از خدا نخونده بود

مگه معجزه نبود تو دست ما

مگه شب با عشق ما سحر نشد

یادته رو اسم شهرا خط زدیم

دیگه چشم هیچ غریبی تر نشد

وقت خوابه بی ترانست

گل بیتای قشنگ

پر اشکم پر شعرم منم این دل تنگ

حالا تنهایی دوباره میزنه بارون رو دستات

پر می شن از باور شب رنگ آبی نفس هات

حالا تا صبح نگاهت انگاری یه دنیا راهه

هر چی راه میری تو شب ها باز ته جاده سیاهه

تو ببند چشماتو ساده

اون دیگه حالا تو ابراست

اون گذشته از من و تو

تو دلش زندگی بر پاست