

Song
·
5 mins 15 secs
·
May 20, 2014
از خانه بیرون می زنم، در زیر باران
تا بفکنم، در کوچه ای، بی صبری ام را
بردارم از دوش این گلیم ابری ام را
-باران، باران
باران، باران
-تا چشم چشمایی کند، ابر است و باران
بارانی از آن بی شکیبان، سوگواران
-باران، باران
باران، باران
-ازکوچه بر می گردم و این ابر بی صبر
با گام من، همراه من، ره می سپارد
-در خویش می گریم شگفتا: این چه جادوست
ابری که خاموشانه بر ابری ببارد